Data powstania: czerwiec 1917
Data i miejsce pierwszej publikacji: marzec 1922, “The Vagrant”, nr 14
Amerykańskie oraz angielskie wydania książkowe:
Polskie wydania:
Jako Grobowiec:
Uwagi:
Przełomowe opowiadanie w życiu Lovecrafta. Powrócił nim po 9-letniej przerwie do tworzenia opowieści prozą. Zwątpienie we własne umiejętności pomógł mu przełamać wydawca czasopisma „The Vagrant”, W. Paul Cook, i to jemu zawdzięczamy zaistnienie Lovecrafta w świecie literatury grozy.
Grobowiec to kolejna opowieść, która garściami czerpie z Poego (patrz np. Ligeia) oraz innych klasyków literatury niesamowitej (znaczny wpływ na fabułę wywarło zapewne również długie opowiadanie Roberta Louisa Stevensona pt. Niezwykły przypadek doktora Jekylla i pana Hyde’a).
Narrator, Jervas Dudley, odnajduje w zalesionym wąwozie grobowiec rodziny Hyde’ów, wymurowany niedaleko miejsca, w którym stał dwór tejże familii. Jervas, zafascynowany grobowcem, spędza przed nim coraz więcej czasu. Wkrótce między nim a budowlą wywiązuje się specyficzna więź… Motyw wiodący w rozszerzonej postaci pojawi się w powieści Przypadek Charlesa Dextera Warda oraz opowiadaniu Coś na progu.
Do napisania opowieści zainspirował Lovecrafta grób Simona Smitha, dalekiego przodka Lillian D. Clark, jego ciotki. Na nagrobku, znajdującym się na cmentarzu Swan Point w Providence, wyryte zostały czaszka wraz z piszczelami oraz data: 1711.
Namówiony przez własną ciotkę, Lovecraft w 1919 roku posłał opowiadanie do czasopisma „Black Cat”, lecz zostało odrzucone.