Two Black Bottles

Współautor: Wilfred Blanch Talman

Data powsta­nia: lipiec-październik 1926

Data i miej­sce pierw­szej publi­ka­cji: sierpień 1927, „Weird Tales”, wol. 10, nr 2

Ame­ry­kań­skie oraz angiel­skie wyda­nia książkowe:

• The Hor­ror in the Museum and Other Revi­sions – 1970
• Nine Chil­ling Tales from The Hor­ror in the Museum and Other Col­la­bo­ra­tions – 1971
• The Hor­ror in the Bury­ing Gro­und – 1975
• The Hor­ror in the Museum and Other Revi­sions – 1996
• The Loved Dead: Col­lec­ted Short Sto­ries – 2007
• Eldritch Tales – 2011
• The Craw­ling Chaos and Others: The Anno­ta­ted Revi­sions and Col­la­bo­ra­tions of H. P. Love­craft, Volume 1 – 2011
• H. P. Lovecraft’s Collected Fiction: A Variorum Edition: Revisions and Collaborations – 2017

Pol­skie wydania:

Jako Dwie czarne butelki:

• Godzina czwarta [przeł. Andrzej Ledwożyw] – 2004
• Nienazwane [przeł. Katarzyna Maciejczyk] – 2017

Uwagi:

Niejaki Hoffman przyjeżdża do miasteczka Daalbergen obejrzeć spadek po swoim wuju, miejscowym pastorze. Spotyka tam kościelnego, który ostatnimi czasy miał bardzo zły wpływ na jego wuja i który zgłębia mroczne nauki.

Opowiadanie, które Lovecraft nieodpłatnie poprawiał dla znajomego, wówczas 22-letniego W.B. Talmana. Starszy pisarz otrzymał od młodziana szkic początku tekstu i streszczenie dalszej części, na podstawie których napisał spore fragmenty utworu, zmienił nieco jego budowę, a także dodał takie elementy, jak żargon mieszkańców górskiej miejscowości. W 1973 Talman pisał we wspomnieniach, że nie podobały mu się te dodatki, więc 7 lat później niejako „zemścił się”, żądając licznych korekt eseju Lovecrafta Some Dutch Footprints in New England, który miał ukazać się w redagowanym przez Talmana czasopiśmie „De Halve Maen”.