Data powstania: II połowa listopada 1922
Data i miejsce pierwszej publikacji: styczeń-kwiecień 1923; miesięcznik „Home Brew”, wol. 2, nr 6; wol. 3, nry 1-3
Amerykańskie oraz angielskie wydania książkowe:
Polskie wydania:
Jako Przyczajona groza:
Uwagi:
Nieznany z nazwiska narrator prowadzi w okolicy Góry Gromów w górach Catskill (tych samych, co w Za ścianą snu), niedaleko dworu rodowego Martense’ów, poszukiwania nieznanej istoty, która sieje spustoszenie w okolicy. Prawda okaże się dużo bardziej skomplikowana i dużo straszniejsza, niż się spodziewa.
Druga i ostatnia (pierwsza to Reanimator Herbert West) opowieść napisana na zlecenie George’a Juliana Houtaina do jego humorystycznego czasopisma „Home Brew”. Tym razem opowieść miała składać się z czterech części. Za każdą miał otrzymać pięć dolarów i jedynie fakt, że otrzymał zaliczkę, przekonał Lovecrafta do rozpoczęcia pracy. Tym razem jednak, w przeciwieństwie do Reanimatora Herberta Westa, ograniczał elementy parodystyczne.
Opowiadanie opiera się na motywie hybrydyzacji i degeneracji ludzkich istot, który wcześniej u Lovecrafta pojawił się w Ustaleniach w sprawie zmarłego Arthura Jermyna i jego rodu. Jest tu obecny także inny element, który zagości w przyszłych tekstach: dochodzenie, w którym narrator zagłębia się w dokumenty historyczne (stały motyw scenariuszy do gry RPG Zew Cthulhu).
Przyczajona groza została opublikowana powtórnie za życia Lovecrafta – w „Weird Tales”. Otrzymał za nią 78 dolarów.
Ciekawostka: każdy odcinek Przyczajonej grozy do „Weird Tales” zilustrował (zapewne na prośbę Lovecrafta) Clark Ashton Smith. Autor opowiadania nie był jednak zadowolony ze szkiców (czego samemu grafikowi tego nie powiedział) – stwierdził, że zupełnie nie wiążą się z fabułą. Najciekawsze jest to, że Smith najwyraźniej zażartował z przyjaciela, gdyż zilustrowane drzewa i rośliny przypominają męskie i żeńskie genitalia.
 |
 |