UWAGA! WPISY MOGĄ ZAWIERAĆ OPISY FABUŁ!
- Al Azif – patrz: Necronomicon.
- Azif – patrz: Necronomicon.
- Cultes des Goules – autorstwa HRABIEGO D’ERLETTE’A. Księga powstała w głowie Augusta Derletha. Jeden egzemplarz znajduje się w kościele GWIEZDNEJ MĄDROŚCI w Providence na Federal Hill. Występuje: Cień spoza czasu, Nawiedziciel Mroku.
- Czarna Księga – patrz: Unaussprechlichen Kulten.
- De Vermis Mysteriis – autorstwa LUDVIGA PRINNA. Powstała w głowie Roberta Blocha. Egzemplarz pierwszego wydania posiadał w swojej bibliotece czarownik Claes van der Heyl w domu pod Attica w stanie Nowy Jork, jeden znajduje się też w kościele sekty GWIEZDNEJ MĄDROŚCI na Federal Hill w Providence. Występuje: Cień spoza czasu, Dziennik Alonzo Typera, Nawiedziciel Mroku.
- Fragmenty Pnakotyczne – patrz: Rękopisy Pnakotyczne.
- Kroniki Nath – księga napisana przez RUDOLFA YERGLERA, zawierająca częściowo wiedzę pochodzącą od Hermesa Trismegistosa. Opisuje m.in. jak tajemniczy cień z kosmosu przybył do krainy NATH, gdzie został pokonany przez PHRENESA. Występuje: Drzewo na wzgórzu.
- Księga Dzyan – legendarna księga rzekomo pochodzenia tybetańskiego, o której pisze Helena Błatwatska w Doktrynie tajemnej. Lovecraft zapożyczył ją do swojej mitologii. W Dzienniku Alonzo Typera twierdzi, że pierwszych sześć rozdziałów jest starsze niż Ziemia. Jeden egzemplarz znajduje się w kościele sekty GWIEZDNEJ MĄDROŚCI w Providence. Występuje: Dziennik Alonzo Typera, Nawiedziciel Mroku.
- Księga Eibona – wymyślona przez Clarka Ashtona Smitha księga zakazanej wiedzy, która najpewniej powstała w HIPERBOREI. Wiadomo o jednym egzemplarzu przekazywanym z pokolenia na pokolenie w rodzinie Daniela Morrisa, osobnika mieszkającego we wiosce Mountain Top w stanie Nowy Jork, a także o łacińskiej wersji – Liber Ivonis – przechowywanej w kościele GWIEZDNEJ MĄDROŚCI na Federal Hill w Providence. Zawiera m.in. zaklęcia ZIELONEGO GNILCA oraz przyzwania EMANACJI YOTH. Po odnalezieniu w 1879 roku na wyspie wulkanicznej mumii T’YOGA i jego zwoju w metalowym walcu, zauważono podobieństwo zapisanych na zwoju glifów z symbolami z tej księgi. Pewnie zatem w Księdze Eibona znajdziemy nieco informacji o MU. Francuska wersja nosi tytuł Livre d’Eibon. Jeden jej egzemplarz posiadał czarownik Claes van der Heyl, przechowując go w domu w Attica, stan Nowy Jork. Opowiadania Lovecrafta wspominają o „fragmentaryczności” Księgi Eibona. Występuje: Człowiek z kamienia, Sny w Domu Wiedźmy, Horror w muzeum, Z bezmiaru eonów, Coś na progu, Cień spoza czasu, Dziennik Alonzo Typera (jako Livre d’Eibon), Nawiedziciel Mroku (jako Liber Ivonis).
- Księga Ukrytych Rzeczy – bliżej niesprecyzowany wolumin. Występuje: Dziennik Alonzo Typera.
- Manuskrypty Pnakotyczne – patrz: Rękopisy Pnakotyczne.
- Necronomicon – kultowa straszliwa księga zakazanej wiedzy, napisana w latach trzydziestych VIII wieku n.e. przez ABDULA ALHAZREDA. Jej pierwotny arabski tytuł brzmiał Al Azif. W połowie X wieku została przełożona na grekę pod najbardziej znanym tytułem, wydrukowanym najpewniej w I połowie XVI wieku we Włoszech, natomiast w XIII wieku Olaus Wormius dokonał łacińskiego przekładu, który w druku znalazł się w wiekach XV (Niemcy) i XVII (prawd. Hiszpania). Do tego dochodzi angielskie tłumaczenie, dokonane przez Johna Dee w II połowie XVI wieku. Arabski oryginał przepadł, jeden z greckich posiadał czarownik Claes van der Heyl w swoim domu pod Attica w stanie Nowy Jork. W British Museum jest przechowywany XV-wieczny łaciński egzemplarz, zaś XVII-wieczne znaleźć można w bibliotece UNIWERSYTETU MISKATONIC, Bibliothèque Nationale w Paryżu, Widener Library na Harvardzie oraz bibliotece Uniwersytetu Buenos Aires. Jeśli chodzi o ręce prywatne – na pewno jeden łaciński egzemplarz znajduje się w KINGSPORT, jeden przechowywała sekta GWIEZDNEJ MĄDROŚCI w kościele na Federal Hill w Providence, angielski przekład Johna Dee natomiast jest w DUNWICH, w rękach rodziny Whateleyów. Bardziej szczegółowa historia dzieła opisana została w Historii Necronomiconu. W Zgrozie w Dunwich pojawia się spory ustęp z XVII-wiecznej edycji księgi, przechowywanej na UNIWERSYTECIE MISKATONIC, poświęcony istnieniu i naturze PRZEDWIECZNYCH, a w zasadzie INNYCH BOGÓW. Inny fragment, o powstawaniu z grobu czarowników, zamyka opowiadanie Święto. Necronomicon zawiera także: opis jadeitowego amuletu sprowadzającego klątwę, który wykopali rabusie z opowiadania Ogar; wyjaśnienia, czym są WIELCY PRZEDWIECZNI; formuły przywołania YOG-SOTHOTHA (strona 751), z której chce skorzystać WILBUR WHATELEY; historię przybycia CTHULHU i jego POMIOTU na Ziemię oraz ich stosunków z MI-GO i STARYMI ISTOTAMI; przedstawienie, kim jest TSATHOGGUA, AZATHOTH, NYARLATHOTEP i SHOGGOTHY (choć te ostatnie księga uznaje za majaki narkomanów); opis LENG; opis działania SREBRNEGO KLUCZA, a także kogo można spotkać na straży Bramy, którą ten otwiera (fragment z księgi na ten temat można przeczytać w opowiadaniu Poprzez bramy srebrnego klucza). Po odnalezieniu w 1879 roku na wyspie wulkanicznej mumii T’YOGA i jego zwoju w metalowym walcu, zauważono podobieństwo zapisanych tam glifów z symbolami z tej księgi. Pewnie zatem w Necronomiconie znajdziemy nieco informacji o MU. Znaleźć tam można również formułę zamiany tożsamości, którą posługiwał się EPHRAIM WAITE. W Necronomiconie mowa też o sekretnych kultach, które podziwiały WIELKĄ RASĘ Z YITH i pomagały jej w zbieraniu wiedzy. Występuje: Ogar, Święto, Zew Cthulhu, Potomek, Historia Necronomiconu, Ostatnia próba (jako Azif), Zgroza w Dunwich, Sploty Meduzy, Szepczący w ciemności, W górach szaleństwa, Sny w Domu Wiedźmy, Horror w muzeum, Poprzez bramy srebrnego klucza, Z bezmiaru eonów, Cień spoza czasu, Dziennik Alonzo Typera, Nawiedziciel Mroku.
- Nienazwane Kulty – patrz: Unaussprechlichen Kulten.
- papirus z Ilarnek – wiadomo jedynie, że znaleźć można w nim historię ISTOT Z IB. Występuje: Przyszła na Sarnath zagłada.
- Pieśni dholi – tajemnicza księga wspominana tylko jednokrotnie u Lovecrafta, i to w krótkiej wzmiance. W tekście tym stoi, że powstała na płaskowyżu LENG, więc pewnie jej autorami są rogaci MIESZKAŃCY LENG. Występuje: Horror w muzeum.
- Rękopisy Pnakotyczne – księga powstała w krainie LOMAR, choć za niektóre jej fragmenty odpowiedzialna jest WIELKA RASA. Zawiera m.in. wiedzę na temat nieba, historię SANSU wspinającego się na HATHEG-KLA, wzmianki o bóstwie TSATHOGGUA i innych WIELKICH PRZEDWIECZNYCH, o KADATH, rytuale przejścia za pomocą SREBRNEGO KLUCZA do innych światów oraz WIELKIEJ RASIE Z YITH. Wg opowiadania Horror w muzeum, w „ósmym fragmencie Pnakotycznym” można odnaleźć informacje o stworze imieniem RHAN-TEGOTH. Po odnalezieniu w 1879 roku na wyspie wulkanicznej mumii T’YOGA i jego zwoju w metalowym walcu, zauważono podobieństwo zapisanych tam glifów z symbolami z tej księgi. Wniosek że w Rękopisach Pnakotycznych znajdziemy nieco informacji o MU. Jeden z egzemplarzy rękopisów przechowywany jest w ULTHARZE, a także w kościele GWIEZDNEJ MĄDROŚCI na Federal Hill w Providence. Występuje: Polaris, Inni bogowie, Ku nieznanemu Kadath śniąca się wędrówka, Szepczący w ciemności, W górach szaleństwa, Horror w muzeum (jako „fragmenty Pnakotyczne”), Z bezmiaru eonów (jako „fragmenty Pnakotyczne”), Poprzez bramy srebrnego klucza (jako „fragmenty Pnakotyczne”), Cień spoza czasu, Dziennik Alonzo Typera, Nawiedziciel Mroku.
- Siedem tajemnych ksiąg Hsan – z tekstów Lovecrafta można wysnuć jedynie, że znał je BARZAI MĄDRY, a także że RANDOLPH CARTER szukał w nich informacji na temat KADATH, ale niewiele mu pomogły. Występują: Inni bogowie, Ku nieznanemu Kadath śniąca się wędrówka.
- Skorupy z Eltdown – odkryte na początku XX wieku w warstwach prekarbońskich południowej Anglii gliniane odłamki, które pokrywało niezidentyfikowane pismo. Ich rzekomego „przekładu” dokonał około roku 1912 duchowny z Sussex, Arthur Brooke Winters-Hall, a następnie wydał go w postaci broszury. Zgodnie z nim skorupy pokrywała historia WIJÓW Z YEKUB oraz ich kosmicznych podbojów. Występują: Wyzwanie z innego świata, Cień spoza czasu, Dziennik Alonzo Typera.
- Tablice Nhing – tablice na planecie YADDITH, których musiał się radzić RANDOLPH CARTER po wcieleniu się w Zkaubę. Występują: Poprzez bramy srebrnego klucza.
- Unaussprechlichen Kulten – inaczej Nienazwane kulty, czasem też określane jako Czarna Księga. Wymyślona przez Roberta E. Howarda księga zakazanej wiedzy, napisana przez okultystę VON JUNZTA. Wydana w 1839 roku w Düsseldorfie, została przetłumaczona na angielski przez Bridewella w 1845. Ze względu na treść trafiła na listę ksiąg zakazanych i przez to zniszczono prawie cały nakład pierwszej edycji. Okrojone wydanie opublikowało w 1909 roku wydawnictwo Golden Goblin Press. Jeden z oryginałów ukryty jest w kościele GWIEZDNEJ MĄDROŚCI na Federal Hill w Providence, zaś egzemplarz wydania późniejszego znajduje się w bibliotece UNIWERSYTETU MISKATONIC. Na marginesach tego ostatniego widnieją notatki i poprawki poczynione przez NATHANIELA W. PEASLEEGO, kiedy jego ciało zajmował przedstawiciel WIELKIEJ RASY. W Unaussprechlichen znaleźć można informacje na temat wielu aspektów mitów. Są tam poruszone kwestie podróży międzywymiarowych, jest opis kontynentu MU wraz z jego językiem, a także historia tego, jak T’YOG próbował skończyć tyranię GHATANOTHOI. Występuje: Horror w muzeum, Sny w Domu Wiedźmy (również jako Czarna Księga), Z bezmiaru eonów, Coś na progu, Cień spoza czasu, Nawiedziciel Mroku.
- wałki Kadatheronu – ceglane walce, na których opisano jak wyglądają ISTOTY Z IB. Występują: Przyszła na Sarnath zagłada.
